Sensiz kaldığımdan beri zedeli kalbimin
ağır - aksak çırpınışları, hayat çıkıverecek gibi
ta boğazımda bir korku - bir heyecan...
Sevip aynı - öylece
senin gibi birini yaşamak,
yaşama dönebilmek için bir tanrısal mucize umarım.
Sevmek ümitse çaresize
bir ümit seline kapılıp,
keşiş gibi aşkın yolunda o mucizeyi ararım.
Bu yolda bir şeyler olsun isterim; ateş - yağmur gibi.
Ne olur ne olmaz
belki biri?
isterim de bulamayınca görürüm ki;
sonunda kala kala avuçlarımda bir yalnızlığım kalmış.
Selam verip, güvenip o' na
hissetmek için iliklerimde,
tekrar yaşarım.
Kadere lanet edip,
sarsıp - sallayıp
sevgisizliğin zalimliğiyle yanıt ararım nedenlere..
Cevaplayamadıkça
ve ümidim tükendikçe, oturup; ölüm korkusu
tüm benliğimde, Yalvarırım;
bağırıp sevimsiz boşluğa; üşüyen ateş,
yanan yağmur,
çaresizliğim;
yalnızlığım! .
hiç olmazsa siz terk etmeyin beni diye...
Kayıt Tarihi : 8.4.2010 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Küçükyumuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/08/dua-552.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!