15.11.05
hayret kardeşim hayret!
bu ne biçim saadet?
öğüdüydü annemin;
'geçer matemin sabret'
sabretmekten yoruldum!
hani nerde selamet?
bir garip diyardayım,
önüm ardım hep gurbet!
bir garip diyardayım,
yediğim ekmek hasret!
dost olur mu insandan?
nefret eyledim nefret!
kukladan sevgililer;
onlar oynar sen seyret!
tut ki düzen değişti!
ister çek,ister cebret!
yok eski terbiyeler;
ana babaya hürmet...
kalmadı ayıp yasak;
hergün ayrı cinayet...
hangi birine hak ver?
hangi birine küfret?
muhabbetler bel altı;
insan içinde şehvet...
ecdad kitapta kaldı,
ibret nerede ibret?
eriyen kar değildir;
millet eriyor millet!
fuhuş olmuş caddede,
kutsal ayin,ibadet!
bir yeni insan soyu;
maymunlardan ibaret!
vurgun,soygun ve para:
işte sana şehadet!
ey Allahım bu gece,
bu gece bir işaret!
salla şu boş dünyayı,
kopsun kızıl kıyamet!
belki de hatırlanır,
peygamberin ve sünnet!
çıldırmak işten değil;
bu ne biçim bir gaflet?
insan ki cana bekçi!
can ki ona emanet!
emanet ki Allahın,
can almak mı marifet?
cellat dolusu dünya;
adı; sözde letafet!
koptu zamanın ipi!
eklenmez ilelebet.
bize de bir kurtuluş,
gelecek birgün elbet!
gelir dayanır melek:
elinde gümüş sepet!
toprak altında nöbet!
sonsuz uyku ve rahmet!
Allahım bizi affet...!
Süleyman DemirKayıt Tarihi : 24.1.2008 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gerek o günlerde abd'nin ırakta yaptıkları, gündemden düşmeyen soygun,vurgun,cinayet haberleri ve gerekse de etrafta gözlemlediğim bozuk genç neslin yarattığı güruhun içime damla damla dolup taştığı günün sonunda yazılmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!