Dua Şiiri - Gökhan Zincir

sana benzeyemedik

bahanelerle bağlayıp gözlerimizi
gözlerimizi ki yaratmıştın olsun diye görülenin dili
sustuk bakmaya
tutamadık mucizenin elinden
olana… olacağa…
oysa senden bir parçayı yüreğimizde taşıyorken
taşıyorken gülüşünü kirpiğimizin kederli ucunda
yaşamaktan korktuk ölümden çok
korktuk çok, ölmelere kısır seviden
yalnızlıkla söndürüp ışığı
ışığı ki yaratmıştın görünür kılsın diye ırağı
sarıldık karanlığa
tutamadık mucizenin elinden
yarına… hep yarına…
oysa nefesinden doğup bugünü soluyorken
soluyorken inancını sırtımızın kuytu duruşunda
barışmaktan korktuk ayrılıktan çok
korktuk çok, ayrılığa üvey seviden

şimdi ruhlarımızda kıyamet, çaresiz…
yolunda fani
yolunda hakir, kimsesiz!
cehennem ellerimizle yüz sürüyoruz
yüz sürüyoruz şiirlerimizde seviye
koruyamadığımızı sen koru
mucizesiz bırakma bizi diye

Haziran'06