Dûa (2) Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Ben bende emanetim,
Tek sahibim sensin efendim,
Bırakma beni bana,
Batîla meyl eder nefsim,
Asrî ebedisin,
Zaman sende başlar sende son bulur,
Bildiğim, bilmediğim herşey,
Sende başlar, sende son bulur,
Benim için tek hakikat ve imân budur,
Bu aciz kulunu afet,
Hâk ölçüsüne uydur,
Nefs dizginleri eline almış kudurur,
Ruh, kafeste kuş gibi çırpınır durur,
Ey Hâk inayet et, rahmet etmezsen şayet,
Bu nefsi cehennem ateşi ancak durdurur,
Bilirim merhametin sonsuz,
Kimse yetişemez sana,
Günahlarım o kadar çok ki, korkuyorum...
Sen bizi korktuklarımızdan emin,
Akıbetimizi hâyır kıl (amin)

02-03-1999