Gülün,yaprağından doğan,
aşk güneşinin şafağındaki,
bülbül misali,
Hasret rüzgarına yüklediğin
gerçeklerinle;
Nefsindeki sevdanın mevsimlerinde,
dolaşırken; Nice figanlarında
düşünmeden kavurduğun,
zamanın feryadını,nemli gözlerinle
yolcu edince mi duyacaksın.
göz yaşı sahillerinde...
Yoksa,
Islanan kirpiklerinin gölgesinde,
uykuya dalan düşüncelerin,
nefsin için bir korkuluk mu olacak
hâlâ...
Heyhat!
Zavallı bedenlerde hapsolan akıllar,
hurdalık sessizliğini andırırken,
Ya Rabbi,gönüllerde bizlere,
sevginin gerçek dirilişini nasip et.
Kayıt Tarihi : 23.6.2006 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!