Şükrüm tanrıya elbet, lakin kim için, ne için?
Kendim için mi? Hayır!
Dünyalıklar için mi? Hayır!
Şükrüm tanrıya elbet, sevgi için, sevgili için.
Hani diyorum belki şükrümün ödülü olarak bana,
Beni seven bir gönül verir diye yaradan.
Aslında ödül fşkan hikaye...
Zira yalnızım, ezelden, atadan.
Evren bile çoklara karışmış yıldız yıldız.
Ben hep yalnızım! Ben hep ıssız!
Biliyor musun tanrım?
İyi ki seni sevmişim diyenim bile olmadı bugüne kadar.
Belki tanrım, ben isterim, sen dilersin.
Sen dinleyince her şey olur.
Hani diyorum, sen dilersen tanrım,
Benim de bir sevenim olur.
Burhan Çay
29.05.2024
Kayıt Tarihi : 1.6.2024 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!