Dua 1 Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Bu dünyada muradıma ermedim;
Mutlulugu benden aldın, O'na nasip et.
Gözlerimden akan kanlı yaşları;
Güle çevir, yollarına nasip et...

Ben yandım gönül ateşimde;
Ateşimde ısınmayı O'na nasip et.
Küle döndüm, savruldum rüzgarında;
Rüzgarımda serinliği O'na nasip et...

Bir gül idim, kurudum dala döndüm,
Kuru dalda gül açmayı O'na nasip et.
Güneş idim, karanlığa gömüldüm,
Karanlıkta ışığımı O'na nasip et...

Özlem oldum, hasret oldum, kahroldum,
Kavuşmayı, sevinçleri ona nasip et.
Baharımda, Son bahara yüz tuttum,
İlkbaharda yeşermeyi O'na nasip et...

Kalbimdeki sevgisiyle boğuldum,
Mutlulukta dans etmeyi, O'na nasip et.
İhanet yaşayınca yok oldum,
Sadakatı değeriyle O'na nasip et...

Benden ömür al, can al, kan al,
Yavrularıma eşit eşit taksim et.
Kadir Mevlâm Dua'larım hayrına,
Gelecekte iyi bir yaşam nasip et...

Kollarımdan aldığın canım Babam'a,
Benden dua bekleyen Remzi Babam'a,
Ha bir de rüyalarıma giren ak sakallı adama,
Cennetinde yaşamayı nasip et...

Benim annem yüreğimin parçası,
Fatma annem hasretimin kamçısı,
Halam, amcam, dayım, teğzem gönül yarası,
Sağlığıyla uzun ömür nasip et...

Özgür'ümün yeni yuva sevinci,
Gelinimin güler yüzü, saygısı,
Ablam benim, güler yüz parıltısı
Yuvalarında huzurları nasip et...

Uzaktaki kardeşime Gül'üme,
Bu dünyada Dost bildiğim herkese,
Bilmeden kırdığım kimselere,
Gönüllere mutluluğu nasip et...

Yeryüzünde canlı cansız her şeyi,
Gökyüzünde bulutları, serçeyi,
Denizinde dalgaları, maviyi;
Toprağında karıncayı, Fil'ini,
Ha b ir de dünyayı saran Ezan sesini,
Kulaklardan silmemeyi nasip et...!