Zorla adım attırılan hayatın başlangıcıydı; durmuş zamanın anlamsızlığındaki at arabasıyla yollara düştükleri tan vakti. “Hiçbir yaşamın başlangıcı olmasaydı, başlanıldıysa da eğer o yaşamın içinde onlar olmasaydı” gibi “keşke” kokulu isyankâr ruhlarla bütünleşmiş kelimelerin sonsuza kadar isyan etmeye devam edeceği kelime “özlem”; Arayıp da bulamayacakları kalan tek beklentiyse “umut” olmasaydı. Kimselerin anlayamayıp onların yerinde olmasını isteyemeyeceğim bir yaşamama arzusu; sömürdükçe alıp götürür neyim kaldıysa.
Dikilseler karşınıza;
Hissedebilir misiniz içlerine sindirilen güçsüzlüklerini
Anlayabilir misiniz açlıklarını.
Dayasalar kafalarını camsız pencerelere; bilebilir misiniz özlemlerini.
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta