Dü$manim Şiiri - Mahmut Balci

nasil gecti bunca yil anlamadim
ne mutlu oldum nede cok pi$manim
birakip gittin beni yalniz kaldim
seni sardi ya topraga dü$manim

sonunda hasmimla geldim yüz yüze
birdefa o dü$tü iki ben dü$tüm
son hamlede ise yere yapi$tim
beni kaydiran yapraga dü$manim

nekadar ko$sam da gelip solladi
beni ezerken hasmimi kolladi
felek hep kar$ima cikip salladi
bana sallanan parmaga dü$manim

arkadan dolanmaya var mi luzum
cok $ükür ki hala görüyor gözüm
uzatilan elin tirnagi uzun
yaram kanatan tirnaga dü$manim

dü$manim dediysem sadece dilde
yani kalbim kiriktir hem gönlüm de
kader bu ayri dü$dük diye senle
baglari kesip kopmaga dü$manim