…bir de yürüyen kuşlar var ki
bu kuşların fikirleri uçuyor… (alıntı)
I.
sen de göreceksin diyordu leke oyunları yönetmeni
sen de göreceksin; dünya kurtarılacak bir yer değil
ve bütün olan biten
yo’kuşlara gönülsüz dikilmiş ağaçların dalgınlığıdır
tam iyileşmeye başlıyorum (bu sık sık oluyor)
başlamak kelimesinin ellerini kelepçeleyip götürüyorlar
kimin götürdüğünü göremedim sözlerinde maske vardı
ağzımı kapalı tutmam ve bunu unutmam için
düş kurmadan yaşanılamayan bir kenti koyuyorlar önüme
oysa ben çocukların ölümle taşak geçtiği yerleri bilirim
umut umutsuzluğa kapılıp yarıştan çekildiğini söylüyor
işte o an soluğumu ayarlayamıyorum
önce bir sis dalgası veriliyor ardından veda duygusu yaratılıyor
sise kızmıyorum, sis bazı havaların geçim kaynağıdır
ama veda duygusunun yaratılması hiç insani değil
II.
mutluluğa fazla ilgi duymuyorum; mutluluğa güvenilmez
dönektir ve bir dediği öbür dediğini tutmaz
tamam bi keresinde kazara mutlu olmuştum
birkaç kuş acıyıp kalbimi yerden kaldırmıştı
sen o kuşlarla arkadaş olup adresimi istemiştin onlardan
beni bulduğunda sarışın ve kıvırcık bir parka
beklemek kelimesini inandırmaya çalışıyordum
yani tam inandırıyordum; aradan beş yıl geçti
sonra bir gün elimde olmadan bir şiir yazdım
adını “pencerelerin yalvarışı” koymuştum
biliyor musun o pencerelerde hiç ev yoktu
uzanıvermiştik öylece soğuk taşların mevsimine
ayaklarımız dünyanın dışında kalmıştı
üşümeyelim diye sigara paketini boşaltıp içinde uyumuştuk
hiç hiçe geçmiş iki yoldaş fırtına gibi
III.
bi keresinde parasız ve hayalsiz kalmıştım
aşktan arta kalan zamanlarımda biriktirdiğim hüznü
satılığa çıkardım; öyle çok müşteri vardı ki bekleyen
kazandığım boşluklarla eve ellerim dolu geldim o gün
sen sevilenler ülkesinde bulmaca çözüyordun
soru olmaktan kurtulamayan o kronik soruya takılmıştın
yenilginin başkenti neresidir; karanfilya demiştim
bulutperestlikten içeri almışlardı yüzümün yarısını
yarısını da avuçların sahiplenmişti
bir iskemle atıp saatlerce baktım konuşmadan
nasıl da yakışıyordunuz birbirinize; iyileşme olasılığı ve sen
nasıl da öyle dişi toprağın kırık patikasında.
konuşursam sözlerin bitebileceğini sanarak sadece baktım
bilmiyor musun dedi peşimi bırakmayan dramatik buluntular ustası
konuşmaktan değil çok bakmaktan biter sözler
her bakışa bir söz eşlik eder çünkü
ve bakmak kelimesini kelepçeleyip götürmek için geldiler bu kez
izin vermedim (bu sık sık oluyor)
Kayıt Tarihi : 1.6.2017 12:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sen de göreceksin diyordu leke oyunları yönetmeni sen de göreceksin; dünya kurtarılacak bir yer değil

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!