Çok seversen bu hayatta
Narsistte olursun kalpsiz de..
Yoluna güller de sersen,
Yokuş olursun o yola sevilmesini bilmeyene.
Kendimi hiç merkeze koymadım yaşarken
Düşündüm karşımdakini kendimden evvelden
Bencillik yoktu bizim hamurumuzda, temizdi ezelden
Yoğurulmuş hayatlar arasında artık kirlendiler.
Güzel bakan güzel görür kötü bunun neresinde
Huzur bulmuştum sana baktığım aşkın her karesinde
Koymuştum kaybettin sen yerini;
Sevdiğim insanlar arasına, hem de en tepesine
Kalpsizlik buysa bu doğrudur.
Doğrular artık göreceli bir kör kuyudur
Çıkarken başucuna bıraktığım Yusuf’un son damla suyudur
Yalan ve riya benim değil; aptalların vazgeçilmez huyudur.
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!