Ben kaldırımın kırık kenarıyım
Gök mavinin kirli bulutunu görürsen o benim
Hikayemi divitler yazmaz
Aşkî cümleler nasırlı yüreğime sığmaz
Nazi kamplarında açlıktan ölenim
Kurşun şaşmaz beni
Savaş alanında ölen çocuk bedenim
Dünya beni ısıtmaz
Donan ölenim
Açlık kırıntısına çalışan çelimsiz ırgat benim
Zengin sofralarına bedenim düzen tutmaz
Zeytini yarım yarım yiyenim
Yeraltında
Grizu derler adına
Patlayan ölenim
Ölüm şaşmaz beni
Savaş makinası yapar fabrikalar
Fabrikalarda insancıklar
Vatan borcuna vergi ödeyenim
Kurşunu ürettirenim
Kurşuna siper olup ölenim
Namus belasına gardaş ecelsiz giderim
Ben oksitlenmiş şişede çürük kapağım
Bin yıllık zeytin görürsen saksıda o benim
Politikacının iki dudağı arasında talan edilen bedenim
Yıkımım
Can veren can alanım
Ben dünyayım
Dünya benim
Ben hor görülenin ak saçında kırık ucum
Har olanı görürsen gönül gözüylen, ciğerinin dibiyim
Ben sevilmeyen
Sevenim
Karın açlığı çeken benim
Yar yoksunluğunu oksijen diye çekenim
Ölüm ölüm kahpe yazılsın adın
Kendimi çürüte çürüte yaşarken öleceğim
Beş para etmezim
Ben ötekiyim
Siyah beyaz filmlerde figüran derler adıma
Gülmek haram bana
Üç paraya satılmak bana
Kullanılmak bana
Posa olup atılmak sokağa
İnsan derler adıma
Kırbacı sırtında bir zenciyim
Eğil bak
Kaldırımda kırık bir kenar var
O benim... / Masa kitabı sayfa 239/514
Kayıt Tarihi : 29.4.2020 07:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)