Draje-komik Şiiri - Çağrı Omarköy

sözünü sakınmayan bir ağaç durakta sigara içiyordu
ve ellerinde toprak parçalarıyla denizler gözlerimden akıyordu

evet seni beklerken ağaç olmuştum
ama esasen senin beni terkedişine ağlıyordum

satır arasına hamak kurmuş sallanırken Rıfat Ilgaz
hababam sınıfı gürültü yapıyor ve dersi kaynatıyordu

evet seni düşünürken edebiyat kitabım beni okuyordu
dersteydim hoca dahil herkes bana bakıyordu

yağmur yağar seller akar arap kızı camdan bakar
ama kız dışarıdadır herkes onu içeride sanar

evet sırılsıklam ıslak ve aşık bir divaneydim çamura bulanmış
ve kendime merhametim kendini odaya kapatmış

ironi der nerde bu istek parça tanrıdan armağan
bakar yukarıdan israfil der tövbe tövbe olcz darmaduman

evet istedim kopsun kıyamet bilsin herkes kıymet
sen yoksun biliyormsn ben nasıl beter nasıl nalet

çetin ceviz kenevire vur bele gitsin ele
davul zurna demiş kavala nerde nota nerde kerte

evet serttim önceleri sana bakana ben 10 kez bakardım
söyle böyle mi biterdi bunca köleyle bunca zincir

elinde boya ve fırçasıyla ruhları daha engin kılmakta an
yiten zamandan elde kalan gram gram terkedilişlerimiz

evet resim yapıyordum yine tuval önümde sanki duvar
telli duvaklı bir sual 'kıvırcığım' korktuğunda bizi arar

kutu kutu pense elmamı yerse
ağzını burnunu kırarım arkadaşın arkasını sana dönerse

evet gitmiştin
söz de bitmişti
hayat da
ayvayı yemiştim yani
paramparça camlar ağzım burnum kırık
tüm arkadaşlar arkasını dönmüştü çünkü
namaz bitmişti