Bu âlemden bir dost, Zülfikâr göçtü
Nûr deryâsından, bir IŞIK geçti
Eyûp Sultan ona, son mekân seçti
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Tâbibler tâbibi, Lokman Hekim’di
Yüreği her zamân, yeşil iklimdi
Fakîr-fukarâyla, öksüz yetimdi
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Çileler çekerek, tertemiz gitti
Sanmayın toprakta, kaybolup yitti
Aldığı nefesler, dünyâda bitti
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Yer sustu, gök sustu; herkes ağladı
Nice dost gönüller, yürek dağladı
Tekbîrler duâlar, bir bir çağladı
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Nice kadîm dostu çoktu, onlarca
Kardeşti sırdaşti, ağlar usulca
Hoş sadâ bıraktı, ardından onca
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Dünyâlık olmadı, hevâ bilmedi
Zevk-u safâ ile, coşup gülmedi
Vefâyı hiçbir an, kalpten silmedi
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Biz senden râzıyız, sen de râzı ol
Bizde hakkın çoktur, nûrlar ile dol
Biliriz vuslatı, en doğru yol
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık
Adıyaman halkı, sana yanıyor
Altınşehir Câmi, seni anıyor
Hayrâtı dillerde, âlem tanıyor
Rahmet-i Rahmân’a, kavuştu artık.
27 Mayıs 2019-Kaletepe
Cemalettin TuranKayıt Tarihi : 27.5.2019 09:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!