Tükenmiş bir yaşam boğuluyor avuçlarımda
Gönlümün boşluğunda dansa kalkmış harfler
Solgun alfabelerin duvarlarına savurup adını
Yüreğimi kaynayan kazanlara atmak istiyorum.
Sesimin boşluğunda hüzzam düşlerin kırıntıları
Unutulmuş korkuların penceresinde aç serçeler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
