gece ve gündüz
günlerin sessizliğinde
yuvarlak bir masa
çağırıyorsun söyleşiye
yavrularının acısını duymadan
ellere kelepçe dillere pas
söyleşinin saatine randevu
veriyorsun kimse anlamadan
sadece kendi kendine
karar senindir
derin derin düşünmeden
doymuyorsun söyleşiye
doymuyorsun cana canlara...
Kayıt Tarihi : 25.12.2004 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!