Dünya Şiiri - Selami Utkan

DÜNYA

Dünya  entrika ve sırlar gezegeni,
Anı anına, günü gününe benzemez.
Değişir adeta geceyle gündüz gibi,
Bir tarafı karanlık, bir tarafı aydınlık.
Hayat ve zaman dönüp durur girdap gibi,
Bir tarafında yokluk, bir tarafında bolluk.

Kimi yerde medeniyet kimi yerde sefalet.
Doyumsuz dünya kendine zalim ve yabancı,
Yeryüzünün güzel motifleri bitiyor acı acı.
Çiçekler, ağaçlar azalıyor her geçen gün,
Doğa durmadan feryad ediyor insanoğluna.
Ne dün kimse kıymetini bildi ne de bugün.

Keşkelerle geçiyor zaman, nerede eski günler?
Nerede ceylanlar, cıvıl cıvıl kuşlar, leylekler?
Dünyayı sorduğumda, o da dert yanıyordu,
O da donuk gözleriyle yeşilini arıyordu,
Renk renk çiçeklerim nerede, diye haykırıyordu,
Anladım ki dünya da çaresizliğine ağlıyordu.

Kalmamıştı mavi gökleri, doğasının desenleri,
Ne kükreyen bir aslanı ne de öten bir güvercini,
Bitmişti yeşil saçları ve renk renk gülleri,
Hırsıyla tüketmişti güzelliğini ve asaletini.
Dengeler bozuldu insanoğlu doğaya ihanet ettikçe,
Yapaylaştı hayat dünya gizemini kaybettikçe...

30.07.2019