Doyumsuz nefislerimizin,
Emrine amade yaşıyorken,
Sevgisine muhtaç kılınan,
Herşeyi bir anda kaybettik.
Umut, acı ile yalvarırken,
Elimizin tersiyle biz itiverdik.
Kulaklarımız, derin sağır,
Gözlerimiz, kör ve karanlıktı.
Zalimdik, çok kötüydük biz,
Yeni acılar için hevesliydik.
Kötü düşüncelerimizin elleri,
İyi günlerimizin hırsızıydı.
Sabırsız, bir açgözlülük vardı,
Kendi sonunu hiç düşünmeyen.
Aç, gelmiştik ya biz dünyaya,
Giderken de aç kalmamalıydık.
Kayıt Tarihi : 11.6.2012 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!