Kulak vermez imiş mazlum sesine.
Yumruk vurmuş yoksulun esnesine.
Göz dikmişler fakirin sofrasına.
Doymuyor zalimin gözü doymuyor.
Yetimin sırtında gömlek sıyırır.
İnsanları birer birer ayırır.
Ancak gaözü kara toprak doyurur.
Doymuyor zalimin gözü doymuyor.
Şeytana dost olmuş gece uymuyor.
Mide dolu amma gözü doymuyor.
Dünyası var harcamaya kıymıyor.
Doymuyor zalimin gözü doymuyor.
İmanını sermayeye bağlamış.
Umut der ki almak için ağlamış.
Mezar taşlarında ibret almamış.
Doymuyor zalimin gözü doymuyor.
Kayıt Tarihi : 15.1.2010 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!