Baharımı kışa sardın doymadın,
“Dondum! ” dedim feryadımı duymadın,
Eski dostluk hatırını saymadın,
Kumaşımı yüne verdin vefasız!
Aklarımı kara saydın görmedin,
Pamuk verdim ipek sundum örmedin,
Açlıktan tokluktan sual sormadın,
Ekmeğimi una verdin vefasız!
Saz çalındı düğünlerde oynadın,
Kendini hiç “Ben” yerine koymadın,
Çileleri verdin ama doymadın,
Gam yükünü yine verdin vefasız.
Sabrederek yakın saydım ırağı,
Yoktan saydın bu samimi yüreği,
Ahdimizdi sevdamızın direği
Küllerini bana verdin vefasız.
Suçlarını sıfırlayıp sığladım
Sırrımızı düğüm düğüm bağladım
Utandım da tenhalarda ağladım,
Hoşgörüyü kine verdin vefasız.
Taze idi sevdamızın çiçeği
Nerden çıktı bu ayrılık köçeği
Sürüverdin gırtlağıma bıçağı
Ortalığı kana verdin vefasız.
Ömer CELEP
08 Kasım 2009
Kayıt Tarihi : 8.11.2009 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)