Kimi ülke insanları mutluluğa,
Kimi ülke insanları mutsuzluğa...
Kimi insanlar doyumsuzluğa...
Doyamadı bir türlü neyleyim?
Öyle bir coğrafyada yaşıyoruz ki;
Gelenin-gidenin taşladığı ağaçtır...
Teselli olabilmek için diyorum ki;
Bizimki Donkişotca bir savaştır.
Bildiklerim dışında, başka bilmem...
Acı keder gıdam oldu ben ölmem...
Anlamayana derdimi hiç diyemem..
Doydum acı kedere başka yiyemem.
Kayıt Tarihi : 8.6.2021 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!