Bakar kör çocukların telaşsız çığlıkları sarar dört bir yanı Elinde kağıdı, yazar mürekkebi bitmiş kalemiyle hunharca
Düşünmez olan biteni asırlar vardır ardında gözükmeyen Şakacıdır biraz da gülüp eğlenir, durup ağlar sonunda Hayatın şevkine kanıp gitmek böyle bir şey midir yoksa? Kim bilir o ocakta pişen yemekler
Bir daha yenmemek üzere kalır tabaklarda
Bilinmezliğin bu kadar can sıktığı bir yerde
Nasıl yaşanırsa artık?
Tası tarağı toplayanlara inat gidişler
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta