Doyarım Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Herkes kendisinde olmayanı ister,
Onun için ben seni istiyorum,
Konuşurken kekelemeni istiyorum,
İkide bir sürçen dilini,
Sakarlıklar yapan elini istiyorum.
Zira, noksansızlıklardan
Oldum olası
Tiksiniyorum.

Noksanlıkların olmasa;
Beyini tamamlayayım ben senin,
Neyine derman olayım,
Nasıl sevdayı öğreteyim sana; o bilmediğin,
Sana nasıl yüreğimi göstereyim;
O görmediğin,
Nasıl sevdireyim sana gönlümü;
İrdediğin?

Aldırma güzeller güzeli olmadığına,
Bir Dünya Güzeli Fatma,
Bir Güzeller Güzeli Züleyha olmadığına aldırma,
Karga bile,
Yavrusunu kuzgundan sayarak basarmış
Bağrına.

Ben seni bağrıma ceylanlar gibi basmışım,
Gözlerinin pırıltısını sevmişim,
Ağlatmak istemişsin, ağlamış,
Güldürmek istemişsin,
Gülmüşüm.

Sen bildiğin gibi sözcükler söyle bana
Yalan-yanlış,
Sözcükleri birbirine bağlayamayıp kekele,
Yerli-yersiz ağla, yerli-yersiz gül,
Ben her şeyi yerli yerine koyarım,
Bir tamamlanmamış tablo gibi dur karşımda,
Doyarım.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiirler 'inden > 87-88/100)