Doyamıyorum Şiiri - Enes İlden

Yarimi gördüm geçen gün.
Bana bakıp bakıp gülümsüyor,
Sanki bir şeyler söylemek istiyor.
Uzunca gözlerini ayırmıyor üstümden.
Ellerim onunmuşçasına saklıyor koynunda.
Bakıp bakıp dalıyorum.
Bazen suskunken bile sevdiğini söylüyor.
Gözlerinden anlıyorum ruhunun içimde olduğunu.
Ellerimi bazen yanaklarında buluyorum,
Bazen de saçlarında.
O da kalmamı istiyor,
Sanki beş yaşına yeni basmış çocuklar gibi.
Tatlı tatlı konuşuyoruz.
İkimizde olduğumuzdan farklıyız.
Ne ben susabiliyorum, ne de o.
Kaç bahar geçmiş ki üstünden?
Bir insan bu kadar sevelebilir mi hâlen ?
Ne yıllar geçti, bazen üzgün bazen mutlu.
O bana ne zaman doyar bilmem ama,
Ben ona hiç doyamıyorum.