Esiyor kalbimde derin bir rüzgâr,
Derdimi kimseye diyemiyorum.
Ömrümü mahvetti dert-ile efkâr,
Yüzüne bakmaya doyamıyorum.
Şu yaralı gönlüm çeker âh-û zâr,
Kurtar beni ya Râb bu dertten kurtar.
Anlamadı beni o gül yüzlü yâr,
Yerine kimseyi koyamıyorum...
Şerife Gündogdu
Kayıt Tarihi : 28.1.2023 03:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerife Gündogdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/28/doyamiyorum-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!