Doyamıyorsan Şiiri - Celal Işık

Varıp ta çalarsın,el kapısını,
Doğduğun yerlerde doyamıyor'san,
Bir garip yazsınlar,mezar taşına,
Doğduğun yurdunda ölemiyor'san.

Çok derindir yaram,kanar elleme,
Her doktor yaranı, sarar belleme,
Herkese dost diye, sırrın söyleme,
Bir kaç çuval tuzu,bölemiyor'san.

Celal der'ki gurbet,yol olur sana,
Yad elin dilide,dil olur sana,
Gözden uzak yavrun,el olur sana,
Bir gün öz yuvana dönemiyor'san.