Doyamamıştım Oysa Şiiri - Hasret Sayınta

Sokak lambalarının aydınlattığı tenini,
Sevmelere doyamamıştım oysa.
Hep geceler düşmüştü payımıza.
Aşkı yaşamak için kör karanlığı
Beklemek zorunda olan baykuşlardık biz.
Dışarıda gürül gürül yağmur.
Sesin karıştırdı yağmurun ıslığına.

Bir çığ gibi düşerdi üzerimize karlar.
Daha ısınamadan tenim teninde,
Sevda bölücü insanlar belirirdi kapıda.
Zifiri karanlığa kardeş olan saçlarını,
Sevmelere doyamamıştım oysa.
Gece hiç bitmese,
Biz o anın tutsağı olup,
Kaybolabilseydik keşke.