Doyamadın Şiiri - Ayse Yılmaz 2

Anlatamadım yüreğimin
avlusundaki acıları.
Sırtımı yosun kaplamış
taşlara dayadım da yazdım
kanayan yüreğimle tüm dertlerimi.
Yinede duyuramadım sesimi.
Gözünde hiç değerim olmadı zaten.
Hasreti koydun koynuma,
sesizliği yırtan çığlıklar
yansıdı yastığıma.
Beni hep üzdün,
yaptıkların canıma battı.
Kalbimi kırmalara doyamadın sen.

Yokluğunda içime acılardan
bir kütüphane kuruldu,
raflarda asılı kaldı hüzünlerim.
Seni sevmek havanda
su dövmek gibi bir şeydi,
yok oluşa hazırlıktı sanki.
Her güne gam,
her güne keder yükledin.
Dünyanın en iyi kalbine
sahib olsan da,
anladım ki kötüler orayıda kirletiyor.
Kimseye güvenemeyecek kadar,
hayal kırıklığına uğrattın beni.
Üzgünüm,
sana güvenecek
bir kalbimde kalmadı artık.
Bu yürek yandı kavruldu.
Beni yakmalara doyamadın sen.
Doyamadın..