doyamadım öğretmenim
içinde kaybolduğum sıramda oturmaya
ancak altına erişebildiğim tahtayı karalamaya
doyamadım
doyamadım öğretmenim
bebekli kaplıklarla kaplı yeni defterlerime yazılar yazmaya
yeni kitaplarımdaki resimlere bakmaya
doyamadım
doyamadım öğretmenim
okulumuzun bahçesinde koşmaya
el çırpıp şarkılar söyleyerek coşmaya
doyamadım
doyamadım öğretmenim
yeni beslenme çantamdakileri bitirmeye uğraşmaya
ve getirdiklerimi arkadaşlarımla paylaşmaya
doyamadım
doyamadım öğretmenim
ilk kez tattığım okul yolu heyecanını yaşamaya
ilk zil sesi ile annemin elini bırakıp, sizin ellerinizi tutmaya
doyamadım
doyamadım öğretmenim
yeni aldığım çantamı sırtımda taşımaya
ve gözlerimi hiç ayırmadan gözlerinize bakmaya
doyamadım
doyamadım öğretmenim
cennetteyim şimdi...
hakkınızı helal edin emi?
arkadaşlarım beni özler mi?
yanlarına gelemem ama
rüyalarında oyunlarına mutlaka çağırsınlar beni
öpemedim öğretmenimin ellerini
şimdi sadece uzaktan bakıp
ancak sunabiliyorum hürmetlerimi
ha bir de özlemlerimi
eğer arkadaşlarıma kırmızı kurdele takarsanız
belki alamam ama
benimkini saklayın e mi
doyamadım öğretmenim
beni unutmayın emi?
beni unutmayın öğretmenim
beni hep sınıftaki gibi hatırlayın e mi?
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Henüz okula yeni başlayan minik öğrencimiz Cansu'yu ve annesini gaz zehirlenmesinden kaybettik.Biz de ona doyamamıştık.Allah rahmet eylesin...Güzel Cansu sen hep öğretmeninin ve arkadaşlarının gönüllerinde yaşayacaksın... (Aman dikkat! Sahurda yemeğinizin, çayınızın altını yakıp lütfen uyumayınız...)
Böyle hazin bir olayı şiirleştiren yüreğinize tebrikler efendim.
TÜM YORUMLAR (24)