Doyamadim Ne Yasama Ne Aska

Gördű nmű Bak gű lű m,
Ben Yine arastalarımı kapattım
Aldımmı başımı çıktımmı yollara
Aştımı torosları dű ştű m’mű bor ovasına
Aksaraydan nigdeden biraz

Nevşehirin gű zelinde bir başka naz
Yasladımmı sırtımı bir ağacın gölgesine
Kapanır gözlerim dizlerinde
Peri bacalarında bir gece
Yatabilseydik bin bir gece
Sen peri olsa idin, bende pirin
Kaplıcaların sıcak sularında
Akıtıp benliklerden aşkın zehrini
Beyinlerden bedenlere arınsaydık

Katanaların sırtında dört nala
Bin boğa dağlarından aşıp
Göksun yaylasında, çadırlarda ısınalım
Bir masa donatalım maraş kalesinde
Tű rkű lerimiz yanık sevdalı olsun
Kim yaşayamaz’sa bu aşkı
Gitsin sű tçű imama yansın..

Maraştan nur dağlarına
Kutsal kanlarla sulanmış
Hamuru iffetli topraklarda
İbadettir sevmek sevilmek
Karacaoğlan misali
Her uğrakta bir gű zele
Aşık olmayan benlik
Yaydan çıkmış menzilsiz oktur
Aklına örecegi bir tuğla erdem
Gönlű nű n varacağı durak yoktur
Ben yaratandan ötű rű sana aşıkım
Olmazsaydı seni sevmek bu yolda
Yaşarmıydım bunca çileleri
Sana tutsak olmasaydı bu yű rek
Kim takılırdı kuşların kanatlarına
Diyar diyar uçarmıydım sevdalara
Kim her mevsimde kokunu havadan,
Her meyveden dudaklarının tadını alırdı.
Ben sanada doymadım yaşamada
Aşkının sofrasından hep aç kalktım
Bilmem nerede ne zaman ecel beni alır
Kollarinda can vermezsem gözű m açık kalır………..