Doyamadım Anne Şiiri - Yılmaz Sertbaş

Beni Dünyaya getirdiğin günden beri,
Gül yüzüne doyamadım Anne
Bana öğrettiğin ilk heceden sonra,
Diline doyamadım Anne

Türlü nimetler yedirip içirdin bana,
Sütüne doyamadım Anne
Kucağında sırtında dünyayı gezdirdin,
Gözlerine doyamadım Anne

Ateş odun yaktın ısıttın tenimi,
Sıcaklığına doyamadım Anne
Türküler şarkılar ezberledim,
Ninnilerine doyamadım Anne

Elim,Ayağım, Başım üşümedi,
Şefkatine doyamadım Anne
Büyütene kadar ne acılar çektin,
Gülüşüne doyamadım Anne

Kuş Tüyü yataklarda yatırıp büyüttün,
Göğsüne doyamadım Anne
Kimler sevip okşadılar yanağımı,
Öpücüklerine doyamadım Anne

Türlü hastalıklar geçirdim,
Hekimliğine doyamadım Anne
Biri, beşe bölüp yedirdin bize,
Adaletine doyamadım Anne

Hatırlarmısın ilk yürüdüğüm günü,
Gözyaşlarına doyamadım Anne
Askerden geldiğimde,senin oldu dünyalar,
Coşkuna doyamadım Anne

Allahın takdiri,doğduk öleceğiz
Ak saçlarına doyamadım Anne
Örttüler üstüne kara toprak,
Mezar taşını koyamadım Anne

(07.02.2007)