Doyamadım adına Şiiri - Mehmet Ali Yüksel

Bir sonbahar günü
İçime düşen korku ile uyandım
Ayrılıktı korkunun adı
Acının yüreğime indiği gün bu gün

Sevginin ne olduğunu bilir misin
Kaybetme korkusunu kendinde anlar mısın
Anlar mısın yüreğimdeki sızıyı
Ve her an ağlamaklı duruşumu
İşte o duruş bu gün

Gidiyorum hoşça kal
Gidip de dönmemek,
Dönüp de görmemek var
Sen bu şehirde
Ben ise başka bir şehirde
Zorunlu ikamete tabi olduğumuz gün bu gün

Sarı saçlarından süzülen şavkın
Alnımın tam ortasına düşmüştü
Usum ısınırdı sıcaklığında
Ben doyamadım adına
Ben dokunamadım tenine
Ben yoksul, biçare ve avare
Yapayalnız gidiyorum
Bu gün

Bu gece rüyamda seni gördüm
gözyaşlarımla yıkadım tenini
sürdüm yüzüme zülüflerini
Bağladın yüreğine gönlümü
İşte tutulduğum gün bu gün

Gece karanlık ve soğuk
Sessiz kimsesiz adresim
Ay ışığı unuttu
Yalnız kaldım dört duvar ve ben
Ağlamaklı ellerimle uzanıp tutmak istiyorum
Geçmişin güzel hatıralarını
Ve seni aradığım gün bu gün

09/04/2014