Doyamadım -2- (UNUTAMADIM) Şiiri - Sefer ...

İnanamıyorum sen beni bu durumda bırakıp gittiğine
Öldüğüne inanamıyorum bekliyorum belki gelirsin diye
Dinmek bilmeyen bu göz yaşlarım senden bana hediye
Doyamadım gülüsüne yanağındaki gamzelerine
Gülerken yüzünde çıkan gamzeleri unutamadım

Gülünce neşeler saçıyordun dört bir yana
Gamzelerin bir çiçek gibi açıyordu yanağına
Tebessüm bitiyordu kıpkırmızı dudağına
Doyamadım gülüşüne tombul tombul yanağına
Kırmızı dudaklarını gamzeli yanaklarını unutamadım

Kahverengi gözlerine baktığımda bir anlam arardım onlara
Sen elveda diyordun anlamlı bakışlarınla bana
Böyle vakitsiz gitmek söyle hiç yakıştımı sana
Doyamadım gözlerine doyamadım bakışlarına
O kahverengi gözlerini o tatlı bakışlarını unutamadım

Ne oldu bana verdiğin sözler aşkımız bu kadarmıydı
Mutluluk dediğin o güzel şeyin sonu böyle acımıydı
Vedasız gidişin sanki acı bir şakaydı
Doyamadım aşkına doyamadım ben sana
Ben senin hiç bir şeyini unutamadım

Hiç düşündün mü sensiz günleri nasıl aşacağım
Ben sensiz bu dünyada söyle nasıl koşacağım
Seninle geçirdiğimiz o güzel günleri nasıl unutacağım
Doyamadım ben sana doyamadım aşkına doyamadım
Seninle geçen günleri unutmadım unutamadım

Sen içimde açan çiçektin neşe kaynağımdın
Kalbimde sakladığım aşkım canım hayatımdın
Sen benim kolum kanadım tek tutanağımdın
Elveda sana güzel kız unutmadığım aşkımdın
Sen benim gönül kaynağımdın ben seni unutamadım