Doyamadığım Şiiri - Celal Işık

Bana ettiklerin yetmez mi daha,
Bir kere kırmaya kıyamadığım.
Beni can evimden yaktın bin defa,
Bir fiske vurmaya kıyamadığım.
Bir acı söz dahi diyemediğim.

Nedendir bu zulmün ne ettim sana,
Öldürüp gitseydin,iyiydi bana,
İşkencene bu can nasıl dayana,
Saçının teline kıyamadığım.
Güzel sevdasına doyamadığım.

Hasret kalmış gönül giden yarine,
Kimseyi almıyor onun yerini,
Yanıp kül olmuşum senin narına,
Bir gün incitmeye kıyamadığım
Aşkı sevdasına doyamadığım.

Celal der ki ömür verdim uğruna,
Ya nasıl basarım senin bağrına,
Ne de çok katlandım senin kahrına,
Kahrolsun demeye kıyamadığım.
Yerine kimseyi koyamadığım.