Doyamadı İstanbul Şiiri - Muharrem Soyek

Doyamadım İstanbul’a seninle birlikte
Doyamadı İstanbul ikimize birlikte…

Doyamadık Emirgan’da semaver demine
Çıkamadık Aşiyan’da bir akşam hüznüne,
Ne Çamlıca Tepesi ne Piyer Loti yetti
Doyasıya seyrine bu muhteşem kenti...

Vazgeçemedik
Sahaflar’da kitap bakmaktan
Çınaraltı’nda demli çaydan,
Çıkamadık
Kapalı Çarşı kalabalığından
Geçemedik köprüden
Balık ekmek kokusundan,
İnemedik
Gülhane’den Sarayburnu’na
Şöyle okkalı bir taş savurmaya
Aşk acısına ecel çalan akıntıya…

Gedikli âşıklar gibi kol kola
İnip de Beyoğlu’ndan rıhtıma
Yetişemedik Ada vapuruna;

Galata’dan geçtik
Kendimizden geçemedik
Yaslanıp mehtabın göğsüne
Boğaz’a çömelmiş bir meyhanede…

Doyamadık İstanbul’a iki yaka bir arada
Geçemedik Boğaz’ı erguvan halayında
Sarılamadık Taksim’in göbeğinde
Aşkın tözünden tutuşa döne-dönele…