Zalım gurbet bizi bir hayli yordu
Doya doya baba diyemedik biz
İçimizde özlem ateşten kordu
Doya doya baba diyemedik biz
Yırtık dökük resmi geçti elime
Özden gelen duygu düştü dilime
Doğar doğmaz girdik sensiz ölüme
Doya doya baba diyemedik biz
Mutluluga kader bizi s/almıyor
Sevgiye hasretiz yüzler gülmüyor
Kırk yıl geçti halâ köye gelmiyor
Doya doya baba diyemedik biz
Yaşamak direnci varlık özümde
Haykırmak isterim suskun sözümde
Hergün matemdeyiz yaşlar gözümde
Doya doya baba diyemedik biz
Yoksulluk belimiz büktü bir hoşum
Dertle yaren oldum duvar sırdaşım
Ata yok maduruz bilki gardaşım
Doya doya baba diyemedik biz
Resuli dert bize Hâktan tarife
Hayâl düşümüzde kaldı Zarife
Herkes Bayram yaptı yaslı Arife
Doya doya baba diyemedik biz
.................01.07.2019
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman
Kayıt Tarihi : 2.4.2024 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu ŞİİRİM;Gerçek bir Hayat öyküsüdür. Karaman Ayrancı Ambar Köylü Gurbetçi(Alamancı)Almanya. Gurbetçi çocuğunun yaşadıklarını elli yıl sonra yaşadıklarını içine dökerek anlatıp verdiği bilgiler doğrultusunda yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!