Çileyi yükledin omuzlarıma
Gün yüzü görmedim ben doya doya
Kilit vurdun benim umutlarıma
Yaz bahar görmedim ben doya doya
***
Elime tutturdun kara bir kalem
Yazdıkça çoğalır bitmeyen çilem
Dar gelmiş sığmıyor bana bu alem
Mesut olamadım ben doya doya
***
Acıyla kederi canıma verdin
Dermansız dertleri önüme serdin
Okun atmak için yayını gerdin
Sıhhati bulmadım ben doya doya
***
Güneşte kavruldum yoktu ağacım
Yaramı sarmaya olmaz ilacım
Şu yalan dünyada cana muhtacım
Mutluluk tatmadım ben doya doya
***
İyilik yapınca kötü ben oldum
Nankör insan için sararıp soldum
Elimi vicdana koyupta durdum
İnsanlık görmedim ben doya doya
***
Ruhinin sevgisi insanlığadır
Umutla koşması karanlığadır
Hain inşaların karşısındadır
İyi laf duymadım ben doya doya
16.09.2014/OLTU
Kayıt Tarihi : 28.11.2014 13:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!