Yine rüzgar esti bir dal koptu dalımdan,
Anım oldu bir dal, dert dolu hayatımdan,
Bulut dolan gözler,sağanak yağdırırkan,
Doydu kara toprak, göz yaşlarım içinde.
Sabah seher vakti,titreyen yüreğimde,
Hüznün derdi vardı,ağlayan gözlerimde,
Bülbüller öterken, hüzünden güllerimde,
Vuslat tamam dedi,bu gün ağladığıma.
Her bir hatırası,gözümde canlanırken,
Dayanmazdı yürek,yaş olup dökülürken,
Hele omza konmuş, alıp götürülürken,
Göz yaşım sel oldu,bu gönül verdiğime.
Doy kara toprak doy,aldın birini daha,
Sen doysan da ona, emanetim Allah’a,
Vardık huzuruna,akşam gün batımına,
Doy kara toprak doy, aldın birini daha.
A.Yüksel Şanlıer
05 Temmuz 2009-07-08
İzmir.
Kayıt Tarihi : 8.7.2009 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
05 Temmuz sabahı,kaybettiğimimiz çok sevdiğim ablamın anısına yazılmış bir şiirdir. ruhu şad olsun,yattığı yer cennet mekan olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!