bu sabah herkesten önce uyandım
solumda yoktun
duvarlar ve ben
birde sessiz fiyakasız bir kelebek
bir yanım uyuşuyor
bir yanım direngeç
namusumuz şerefimiz sevgili
alacasında günün dövüşüyoruz
sen uyurken uyanıyor kent
biliyorum
bozuk para taşıyan adamım ben
sevmesende olur hani
ısrar edecek değilim
küçük bir odam
ve selamı çaktığım duvarlar
yalnızlığıma sarıldım
sonra ateşledim tütünü
pencerem özgür
perdesiz
alışıyorum yavri alışıyorum
olsan da olur olmasan da
hadi eyvallah
Kayıt Tarihi : 11.5.2015 14:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cuneyd Kuru](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/11/dovusuyoruz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!