DÖVÜŞTÜM
Uyku tutmadı, dün gece beni,
Yastığımla, yorganımla dövüştüm.
Seninle anılarım, aklımdan geçti,
Sonra dönüp, kendi kendimle dövüştüm.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
hayatımızdaki gel gitler öz eleştiri yapmayıda gündeme getiriyor..
paylaşılan hayat karelerinde aynı ipe aynı yönde asılmak mutluluğu beraberinde getirir ama egolarımız bazen duygu dunyamızda depremlere sepep olur..
Şiiriniz teknik açıdan çok güzel..
Bizim seslerimiz çok güzel bir armoni oluşturmuş sayın Kılıç...
'Sazı sözü bıraktım, telleriyle dövüştüm. '
harika bir betimleme....gönlünüze sağlık...
Metin Topçu
www.karadenizvira.com
Gülünüz yoksa gülüveriniz gurubu kurucusu...
İç dünyanızı ve hesaplaşmanızı güzül şiirselleştirmişsiniz kutluyorum sizi.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta