DÖVÜŞTÜM
Uyku tutmadı, dün gece beni,
Yastığımla, yorganımla dövüştüm.
Seninle anılarım, aklımdan geçti,
Sonra dönüp, kendi kendimle dövüştüm.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
hayatımızdaki gel gitler öz eleştiri yapmayıda gündeme getiriyor..
paylaşılan hayat karelerinde aynı ipe aynı yönde asılmak mutluluğu beraberinde getirir ama egolarımız bazen duygu dunyamızda depremlere sepep olur..
Şiiriniz teknik açıdan çok güzel..
Bizim seslerimiz çok güzel bir armoni oluşturmuş sayın Kılıç...
'Sazı sözü bıraktım, telleriyle dövüştüm. '
harika bir betimleme....gönlünüze sağlık...
Metin Topçu
www.karadenizvira.com
Gülünüz yoksa gülüveriniz gurubu kurucusu...
İç dünyanızı ve hesaplaşmanızı güzül şiirselleştirmişsiniz kutluyorum sizi.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta