Dövüş Zamanı Şiiri - Naki Aydoğan

“Dönülmez ufkun akşamından” kaçtım.
Kaç para bu? Dur kaçma ticaret bu.
Ufuk ve fay hattı çok yakın sırat.
Ölüm gibi eşyaya sahip olmak.

Ölümüne yükselen firavunlar.
Emekle piramit emeklemişler.
Ölümüne sahip kapitalistler.
Can çekişen sanatçı ölmek ister.

Bir üne kavuşmak ister insanlar.
Doğum ve ölüm bir sırda sırattır.
Haydutlar Amerika’ya gittiler.
Yıktıkları İstanbul’u kurdular.

Ölüm doğum arasında kovboylar.
Bir örgüt hayat tutuşur mafyalar.
Örgütsüz olmaz her örgüt mafyadır.
Genel af çıkaran örgüt devlettir.

Bir söz unutan bir bardak su içsin.
Unutan hatırlar merak etme sen.
Hatırlamayı yutan Alzheimer.
Unutmayı unutanlar ölüdür.

Ayakta çürüyenler yanılırlar.
Bir bağ kuramazsan hücreler ölür.
Düşündüğünü yaşatır düşünür.
Konu komşu kondu konuşturuyor.

Aynı ölüm farklı doğumlar, dünya.
Dün, dünya bugün ayın otuz biri.
Farklı doğanlar farklı gömülürler.
Koşan seni koşturur bir koşumda.

İnsan kendi ölüsünü gömemez.
İntihar, doğum ve ölüm dirliği.
Havası alınmış sönük bir balon.
Su doğurur hava öldürür, bilin.

Suya bırak kendini al ver nefes.
Devir daim oldun, hayatta kaldın.
Adam oldun, bir kadınla evlendin.
Ringlerin akşamı dövüş zamanı.

Kavga eden karı koca, ölen ne?
Bir ailenin nabzı düz çizgide.
İki boksör dövüşür, müsabaka.
Yumruklar havada çatı yerde düz.

“Dönülmez ufkun akşamında” kaldım.
Akşam demlenirim, keyiflenirim.
Bağımlısı oldum ölümümün ben.
Sen göm sen hazırla soframı emi.

Yatağımı ser yokluğa bir uyku.
Doğum uyanıklığım ölüm uykum.
Ölü doğarım, ölü uyanırım.
Gebe kalmış rüyada görmüşümdür.