Nasıl meydan okuduysa büyük ruh Azrail’e,
Değil ölüm,artık yaşam var senin için:
İşkence dolu çırpınış,bir buçuk aya yakın;
Artık hürsün,hem evinde,hem göklerde.
Kendini taçlandırdın,var olanı anlamaya çalıştın;
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Yüreği bıçak gibi kesen acı, ironiyi ve bağdaştırmaları unutturmuş. Bir dosta yazılmış yalın bir mersiye. Ama (bence) bir Akın Akça şiiri olmaktan uzak.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta