Güneş kızıllıklarında özlemin demlenirken
Titrek ellerin bir cigara sararken
Özlemim bir huysuz at gibi iplerini koparınca
Yüreğimin ateşinde kızıl çiçekler açınca
Varacağım demiştim gözlerin ağir ağır kapanınca
Varacağım demiştim bilinmeyen bir mevsimde
Her yanında halden bilmez hasiyetsiz namlu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta