Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Amenna ve saddakna kardeşim! "EL HUBBU LİLLAH VEL BUĞZU FİLLAH!" SEVMEK DE BUĞUZ DA ALLAH İÇİN OLMALIDIR!- Kaide-i kudsiyesine boynumuz kıldan incedir. Zira en karlı muhabbetler ebedler ülkesinde de devam eden muhabbetlerdir. Kabir kapısına kadar gidip oradan öteye geçemeyen dünyevi muhabbetler gerçek manada bir muhabbet değildir vesselam.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta