Veysel'in dostunu bildik, kara toprakmış..
Ömrünce hep ona yanmış..
Ona koşmuş,sonsuzluğa kavuşmuş..
Ben aradım bulamadım...
Pir Sultan'a sığındım...
Gözümü kapadım,kulağımı açtım.
Ağzımı kapadım,yüreğimi açtım..
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
