Dostun Ziyası Şiiri - Selen Ünal

Duygularından tercüme ettiği
İçindeki müptezel benliğinden,
Söküp çıkardığı biçare beni
Suretiyle yakıyor Habib,
aciz ruhumla bedenimi.

Günden güne yitiyor,
Suretiyle beraberinde hulyası.
Ardı sıra beraberinde götürüyor,
zayi aklımla mecruh yüreğimi.

Gece gündüz ardalanıyor,
onun az soluk muntazam çehresinde.
Simandaki karanlık semada,
ziyan aydınlatıyor ruhumu..