Nice değerleri koydum mizan’a
Ağır basar oldu dostun kefesi
Mevsimlerim döndü geldi hazana
Baharımda kalmış dostluk neşesi.
Ne açan bir gülün kokusu rengi,
Ne öten bülbülün tatlı nağmesi.
Varsın açmasın gül ötmesin bülbül,
Yeterki tükenmesin dostların sesi.
Ne yanan bir sevdanın ateşi,
Ne de bir güzelin tatlı busesi.
Bir gönül dostun yoksa şu dünyada,
Gerisi boş gerisi yılan hikayesi.
Ne malın ne şöhretin cazibesi,
Her biri ayrı bir gaflet perdesi.
Bir dostun giderde dönmezse geri,
Yüreğinde yazılır hicran bestesi.
Demet demet güldü dostun nüktesi
Bitti muhabbetler kaldı ukdesi.
Her gönülde ayrı güller açarken
Para etmez oldu gülün destesi.
Kapattım açılmaz gönül kafesi
Zincirlere vurdum bitti neşvesi
Yine de bir dosta açmak isterdim
Vermeden dünyada en son nefesi…
Mehmet Nalbant
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zincirlere vurdum bitti neşvesi
Yine de bir dosta açmak isterdim
Vermeden dünyada ki son nefesi…
Mehmet bey yüreğinize sağlık ,akıcı bir dille ne güzel ifade etmişsiniz dostluğun önemini...Kaleminiz daim olsun tebrikler...(puanımı iliştirdim)
Sevgi ve selamlar_______Hamit Körken
TÜM YORUMLAR (20)