Dostun para Şiiri - İhsan Altınışık

Elde yok,
avuçta yok,
bi'çare düştüm yine yollara,
mola verdim bu uzak diyarda,
etmedi kimse itibar
vermedi kimse kıymet.
Düştüm yeniden yola,
bir iş buldum,
dikiş tutturdum,
Allah var ya
biraz mal mülk edindim.
Gün geldi,
yolum düştü,
mola verdiğim diyara
her yanım ziynet,
bir paha,
bir kıymet,
etmeyen yok itibar,
bir hürmet
bir hürmet,
bu gelen kimmiş
neyin nesiymiş,
insanoğlu ilgilenmez orayla,
paran var mı
malın çok mu
insan değil bir hiç ol,
yerin var baş tarafta.
Dostlukmuş neye yarar,
insanlıkmış akla zarar,
garipler nerede yatar
halinden kimler anlar?
Bunlar benim içimde yara,
malmış,mülkmüş,paraymış,
belki çıkmazsın sabaha,
ne fayda gülüm ne fayda.

29.12.2000
Cuma
00:45