Dostun Hançeri Şiiri - Afşin Dualı

Yürüyerek gelir dost sillesi,
Gönül görür, yok candan ötesi,
Sokulur kulağa, şeytan kisvesi,
Aldatır, benim gibi sefil birini..

Ana gibi yar, bağdat gibi diyar olmaz,
Balçık dolu yolum, iflah olmam,
Sandalı saldım ufkun denizine,
Koca okyanustan, bir dost çıkmaz..

Hırsım ateşine büründüm,
Cürmüm kadar yerde küldüm,
Dağıttım tüm barkımı, evimi,
Düşmandan post, dost kürkü olmaz..

Dönmeye dur..! gövdeni boşluğa,
Hançer mi..? salınır küstahça,
Düşman bana kahpelik edemez de..:
Hançer, sandığından gelmez de..

Vah ki tutuldu akıl..!
Sır saçıldı, kulağa çalındı..!
Ummadık ahmak, baş yardı..!
Değil yarası, gönlüm parçalandı..

Yüzde yüzdük, karınca kararınca,
Bir yoktuk, bir varlık çınarında,
Deme bir bahanesi vardır..!
Kahpeliğin, en derinde yarası vardır..!