Nede çok kolay kandırılırdım çocukluğumda,
Hep kızardım fırlatır atardım kendimi sokak ortalarına,
Anlardım büyükleri, anlardım küçükleri, anlardım kandıranları,
Gider koşardım yorgan altı ağlamalarıma yalnız ve mutlu...
Beni ben anlamıştı, içimdeki ben içimdeki ihtiyar...
Çocuktum, yalnızdım, anlamazdım, kapımdaki söğüt ağacı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla